Poem
-
စစ်ရှောင်တစ်ဦးရဲ့ မခမ်းနားတဲ့ ဝေဒနာ
ဒွါရာဝတီ၊ စက်တင်ဘာ ၂၇၊ ၂၀၂၄။ ထမင်းစားဖို့ ဟင်းအိုးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ချက်ထားတဲ့ “ငဓားပီး” ငါးဟင်းကို မြင်ပြီး သံတွဲနဲ့ ပင်လယ်ကို အကြီးအကျယ် သတိရသွားတယ်။ ထမင်းပန်းကန်ယူပြီး ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်၊ ထမင်းလုတ်ကို ပါးစပ်ထဲ…
Read More » -
လမ်းပျောက် ရက်စွဲများ…
ညီညီခိုင် မဟာရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးကို ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘဝကစ ဘွဲ့ရပြီးတဲ့အထိအပေအတေပုံစံမျိုးနဲ့ရော၊ အလုပ်အကိုင်နဲ့ပါ ဒုက္ခ၊ သုခ နှစ်ဘဝနဲ့ နေခဲ့ဖူးတယ်။ တစ်ကိုယ်ရည် အပူအပင်မရှိ လူပျိုဘဝ ရန်ကုန်ညတွေက ပျော်စရာ အပြည့်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ ရန်ကုန်ခရီးက လမ်းပျောက်နေမိတယ်။…
Read More » -
အိမ်ပြေးလေး ဖြစ်ရပါစေ…
#ညီညီခိုင် ၁၀ တန်းပြီးခါစ အရွယ် အိမ်ပြေးတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာက ဒေါင့်မကျိုး၊ အချိုးမပြေ၊ ပေကပ်ကပ်။ အဲဒီပုံစံမျိုးနဲ့ အိမ်ကနေ ပြေးခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အလွန်ဆုံး ၁ ပတ်ပေါ့။ အချိန်တန် တော့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ ဒီတခါ…
Read More » -
“ငါတို့ နိုင်တယ်”
ချစ်ဆွေ သာယာတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခု၊သစ်ရိပ်၊ ဝါးရိပ်တွေကြား ထိုးကျလာတဲ့နေရောင်ခြည်လေးတွေရဲ့ မနက်ခင်း တစ်ခု၊ကျေးငှက်သံတွေ တီတီတာတာ၊ပန်းပေါင်းစုံ၊ လိပ်ပြာလေးတွေနဲ့ သာသာယာယာ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခု။လူတွေအားလုံးမှာ အပြုံးမျက်နှာတွေနဲ့။ ဒီလို ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခုကိုအလိုက်မသိတဲ့ လူတစ်စု၊ ကိုယ့်အတ္တကို အရင်းပြုပြီးဖျက်ဆီး နင်းချေပစ်လိုက်တယ်၊ရုပ်ဆိုးအကျည်းတန်စေခဲ့တယ်၊ဒါကိုပဲ လူရမ်းကားပြုံး…
Read More »